atoutiñar

Galego

• Etimoloxía: de orixe onomatopeica.

Verbo intransitivo

atoutiñar

1. Recoñecer as cousas polo tacto.
   • Sinónimos: apoupiñar.
   • Termos relacionados: apalpar.
2. Tentar o chan onde se vai apoiar un.
   • Sinónimos: apoupiñar.

Traducións

• Alemán: betasten ^(de), befühlen ^(de)
• Castelán: palpar ^(es)
• Chinés: 触摸 ^(zh)
• Francés: toucher ^(fr)
• Inglés: touch ^(en)
• Italiano: toccare ^(it)
• Portugués: apalpar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	atoutiñar
Xerundio	atoutiñando
Participio	atoutiñado, atoutiñada, atoutiñados, atoutiñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	atoutiño	atoutiñas	atoutiña	atoutiñamos	atoutiñades	atoutiñan
	Copretérito	atoutiñaba	atoutiñabas	atoutiñaba	atoutiñabamos	atoutiñabades	atoutiñaban
	Pretérito	atoutiñei	atoutiñaches	atoutiñou	atoutiñamos	atoutiñastes	atoutiñaron
	Antepretérito	atoutiñara	atoutiñaras	atoutiñara	atoutiñaramos	atoutiñarades	atoutiñaran
	Futuro	atoutiñarei	atoutiñarás	atoutiñará	atoutiñaremos	atoutiñaredes	atoutiñarán
	Pospretérito	atoutiñaría	atoutiñarías	atoutiñaría	atoutiñariamos	atoutiñariades	atoutiñarían
Modo Subxuntivo	Presente	atoutiñe	atoutiñes	atoutiñe	atoutiñemos	atoutiñedes	atoutiñen
	Pretérito	atoutiñase	atoutiñases	atoutiñase	atoutiñásemos	atoutiñásedes	atoutiñasen
	Futuro	atoutiñar	atoutiñares	atoutiñar	atoutiñarmos	atoutiñardes	atoutiñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		atoutiña	atoutiñe1	atoutiñemos	atoutiñade	atoutiñen1
	Negativo		atoutiñes	atoutiñe1	atoutiñemos	atoutiñedes	atoutiñen1
Infinitivo conxugado		atoutiñar	atoutiñares	atoutiñar	atoutiñarmos	atoutiñardes	atoutiñaren

1 Vostede(s)