auk

bondska

• Etimoloxía: do nórdico antigo eykr, do protoxermánico *jaukiją.

• Pronuncia: /éʊ̯ːk/ (AFI)

Substantivo masculino

auk

1. Animal de tiro.

Termos relacionados

• aukspina

Estoniano

• Etimoloxía: do protoxermánico *augô.

Substantivo

auk

1. Burato.

Inglés

• Etimoloxía: do islandés álka, do nórdico antigo alka, do protoxermánico *alkǭ, do protoindoeuropeo *h₁el-.

• Pronuncia: /ɔːk/ (AFI)

Substantivo

auk

1. (Ornitoloxía) Álcido.
   • Variantes: awk, alk.
   • Sinónimos: alcid.

Iupik central

Substantivo

auk

1. Sangue.

Nórdico antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *auk.

Conxunción

auk (ᛅᚢᚴ)

1. E.

Variantes

• ok

Descendentes

• Islandés: auk, og
• Feroés: og
• Noruegués nynorsk: og, au, aug, ok, auk, ug
• Bokmål: og, òg, au
• jamska: og
• Elfdaliano: og
• bondska: åg
• Sueco antigo: ok, oc, och, ogh
  • Sueco: och, ock
• Danés antigo: oc
  • Danés: og
• Inglés medio: oc, ok
  • Escocés: okname, ockname

Sakizaya

Substantivo

auk

1. (Botánica) Bambú.

Tocario B

• Etimoloxía: do protoindoeuropeo *h₁ógʷʰis.

Substantivo

auk

1. (Zooloxía) Serpe.