beira cóncava

Galego

• Etimoloxía: de beira e cóncava.

• Pronuncia: /ˈbejɾa̝ˈkoŋka̝βa̝/ (AFI)

Locución substantiva feminina

beira cóncava (sg: beira cóncava; pl: beiras cóncavas)

1. (Xeomorfoloxía) Parte da ribeira dun río, xeralmente paralela á convexa, onde a corrente toca a ribeira, erosionándoa e escavándoa, polo que o leito do río ten máis profundidade nese lado.