brionés

Galego

• Etimoloxía: de Brión e o sufixo -és.

• Pronuncia: /bɾioˈnes/ (AFI)

Substantivo

brionés (ms: brionés; mpl: brioneses; fs: brionesa; fpl: brionesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Brión.

Traducións

• Ruso: брионец ^(ru), брионка ^(ru)

Adxectivo

brionés (ms: brionés; mpl: brioneses; fs: brionesa; fpl: brionesas)

1. Relativo ou pertencente a Brión e á súa xente.

Traducións

• Ruso: брионский ^(ru)