coagular

Galego

• Etimoloxía: do latín coagulare.

• Pronuncia: /ko.a.ɣu.ˈlaɾ/ (AFI)

Verbo

coagular

1. Transformarse un líquido en sólido ou xel.
   • Sinónimos: callar (callarse)
   • Exemplo: A calor fai coagular a clara do ovo.
     
     

Termos relacionados

• coagulación
• coagulante, anticoagulante
• callo, calleiro

Traducións

• Alemán: gerinnen ^(de)
• Castelán: coagular ^(es).
• Catalán: coagular ^(ca).
• Francés: coaguler ^(fr).
• Inglés: coagulate ^(en).
• Italiano: coagulare ^(it)
• Neerlandés: samenklonteren ^(nl)
• Occitano: coagular ^(oc)
• Portugués: coagular ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	coagular
Xerundio	coagulando
Participio	coagulado, coagulada, coagulados, coaguladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	coagulo	coagulas	coagula	coagulamos	coagulades	coagulan
	Copretérito	coagulaba	coagulabas	coagulaba	coagulabamos	coagulabades	coagulaban
	Pretérito	coagulei	coagulaches	coagulou	coagulamos	coagulastes	coagularon
	Antepretérito	coagulara	coagularas	coagulara	coagularamos	coagularades	coagularan
	Futuro	coagularei	coagularás	coagulará	coagularemos	coagularedes	coagularán
	Pospretérito	coagularía	coagularías	coagularía	coagulariamos	coagulariades	coagularían
Modo Subxuntivo	Presente	coagule	coagules	coagule	coagulemos	coaguledes	coagulen
	Pretérito	coagulase	coagulases	coagulase	coagulásemos	coagulásedes	coagulasen
	Futuro	coagular	coagulares	coagular	coagularmos	coagulardes	coagularen
Modo Imperativo	Afirmativo		coagula	coagule1	coagulemos	coagulade	coagulen1
	Negativo		coagules	coagule1	coagulemos	coaguledes	coagulen1
Infinitivo conxugado		coagular	coagulares	coagular	coagularmos	coagulardes	coagularen

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín coagulare.

Verbo

coagular

1. Coagular.

Catalán

• Etimoloxía: do latín coagulare.

Verbo

coagular

1. Coagular.

Portugués

• Etimoloxía: do latín coagulare.

Verbo

coagular

1. Coagular.