conxectura
Galego
- Etimoloxía: do latín coniectūra.
- Pronuncia: /konʃɛkˈtuɾa̝/ (AFI)
Substantivo feminino
conxectura (sg: conxectura; pl: conxecturas)
- Xuízo que se forma das cousas ou sucesos por indicios e observacións.
- (Matemáticas) Afirmación que se supón certa, pero que non foi probada nin refutada até a data.