crible

Galego

• Etimoloxía: do latín credibilis.

• Pronuncia: [ kɾiβle̝ ] (AFI)

Adxectivo

crible (ms: crible; mpl: cribles; fs: crible; fpl: cribles)

1. Críbel.

Traducións

• Ver críbel.

Francés

• Etimoloxía: do latín cribrum.

• Pronuncia: /kʁibl/ (AFI)

Substantivo masculino

crible (sg: crible; pl: cribles)

1. Peneira.