diapasón

Galego

• Etimoloxía: do latín diapason.

• Pronuncia: /diapaˈsoŋ/ /djapaˈsoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

diapasón (sg: diapasón; pl: diapasóns)

1. (Música) Peza en forma de U de metal elástico (xeralmente aceiro) utilizado para afinar instrumentos. Anaco de madeira que cobre o mastro e sobre o cal písanse cos dedos as cordas de instrumentos análogos ao violín.

Traducións

• Francés: diapason ^(fr).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música