habituar

Galego

• Etimoloxía: do latín habituāre, de habitus.

• Pronuncia: [aβituˈaɾ] (AFI)

Verbo transitivo

habituar

1. Facer adquirir un hábito ou costume.
   • Sinónimos: acostumar, afacer, avezar, facer.
   • Antónimos: desacostumar, desafacer, desavezar, deshabituar.

Verbo pronominal

habituarse

1. Adquirir un hábito ou costume.
   • Sinónimos: acostumarse, afacerse, avezarse, facerse.
   • Antónimos: desacostumarse, desafacerse, deshabituarse.
2. Poñerse en consonancia coas novas situacións, circunstancias e medios .
   • Sinónimos: aclimatarse, acostumarse, adapatarse, afacerse.

Termos relacionados

• habituación

Traducións

• Castelán: acostumbrar ^(es), habituar ^(es).
• Inglés: accustom ^(en)
• Portugués: acostumar ^(pt), habituar ^(pt).

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	habituar
Xerundio	habituando
Participio	habituado, habituada, habituados, habituadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	habitúo	habitúas	habitúa	habituamos	habituades	habitúan
	Copretérito	habituaba	habituabas	habituaba	habituabamos	habituabades	habituaban
	Pretérito	habituei	habituaches	habituou	habituamos	habituastes	habituaron
	Antepretérito	habituara	habituaras	habituara	habituaramos	habituarades	habituaran
	Futuro	habituarei	habituarás	habituará	habituaremos	habituaredes	habituarán
	Pospretérito	habituaría	habituarías	habituaría	habituariamos	habituariades	habituarían
Modo Subxuntivo	Presente	habitúe	habitúes	habitúe	habituemos	habituedes	habitúen
	Pretérito	habituase	habituases	habituase	habituásemos	habituásedes	habituasen
	Futuro	habituar	habituares	habituar	habituarmos	habituardes	habituaren
Modo Imperativo	Afirmativo		habitúa	habitúe1		habituade	habitúen1
	Negativo		habitúes	habitúe1		habituedes	habitúen1
Infinitivo conxugado		habituar	habituares	habituar	habituarmos	habituardes	habituaren

1 Vostede(s)