irlandés

Galego

• Pronuncia: /iɾlanˈdes/ (AFI)

Substantivo masculino

irlandés

1. (Linguas do mundo) Lingua goidélica falada en Irlanda.

Traducións

Lingua céltica.

Africáner: Iers (af). Alemán: Irisch (de). Aragonés: irlandés (an). Asturiano: irlandés (ast). Baixo saxón holandés: Iers (nds-nl). Baixo sorabo: iršćina (dsb). Bávaro: Irisch (bar). Bielorruso: ірландская (be). Bosníaco: irski (bs). Bretón: iwerzhoneg (br). Búlgaro: ирландски (bg). Castelán: irlandés (es). Catalán: irlandès (ca).

Checo: irština (cs). Escocés: Erse (sco). Eslovaco: írčina (sk). Esloveno: írščina (sl). Galés: Gwyddeleg (cy). Inglés: Irish (en). Limburgués: Iers (li). Macedonio: ирски (mk). Noruegués: irsk (no). Noruegués nynorsk: irsk (nn). Occitano: irlandés (oc). Polaco: irlandzki (pl). Portugués: irlandês (pt).

Romanche: irlandais (rm). Romanés: irlandeză (ro). Ruso: ирландский (ru). Sardo: irlandesu (sc). Sueco: iriska (sv). Taxico: ирландӣ (tg). Turco: İrlandaca (tr). Ucraíno: ірландська (uk). Vasco: irlandera (eu). Vepsio: irlandijan (vep). Yiddish: איריש (yi).

Substantivo

irlandés (ms: irlandés; mpl: irlandeses; fs: irlandesa; fpl: irlandesas)

1. Habitante de Irlanda, ou de ascendencia irlandesa.

Traducións

Habitante de Irlanda.

Adxectivo

irlandés (ms: irlandés; mpl: irlandeses; fs: irlandesa; fpl: irlandesas)

1. Pertencente ou relativo a Irlanda, aos seus habitantes, ou á súa lingua.

Traducións

Relativo a Irlanda.