mecenas

Galego

• Etimoloxía: epónimo do romano Caius Cilnius Maecenas.

• Pronuncia: /meˈθena̝s/ (AFI)

Substantivo

mecenas

1. Persoa adiñeirada e poderosa que pratocina artistas.

Termos relacionados

• mecenado.

Traducións

• Alemán: Mäsen ^(de)
• Castelán: mecenas ^(es)
• Francés: mécène ^(fr)
• Inglés: Maecenas ^(en)
• Italiano: mecenate ^(it)
• Neerlandés: mecenas ^(nl)
• Portugués: mecenas ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: epónimo do romano Caius Cilnius Maecenas.

Substantivo

mecenas

1. Mecenas.

Neerlandés

• Etimoloxía: epónimo do romano Caius Cilnius Maecenas.

• Escoitar: «mecenas» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

mecenas

1. Mecenas.

Portugués

• Etimoloxía: epónimo do romano Caius Cilnius Maecenas.

Substantivo

mecenas

1. Mecenas.