meridiano

Galego

• Etimoloxía: do latín meridiānus, derivado de meridies, 'mediodía'.

• Pronuncia: /me.ɾi.'ðja.no̯/ (AFI)

Adxectivo

meridiano (ms: meridiano; mpl: meridianos; fs: meridiana; fpl: meridianas)

1. Relativo ou pertencente á hora do mediodía.
   • Exemplo: Sol meridiano. Temperaturas meridianas.
     
     
2. Que é moi claro, moi grande ou moi luminoso.
   • Exemplo: Expresouse cunha claridade meridiana.
     
     

Termos relacionados

claridade meridiana.

Substantivo masculino

meridiano (sg: meridiano; pl: meridianos)

1. (Astronomía) e (Xeografía) Cada un dos círculos imaxinarios que pasan polos dous polos da Terra.
   • Exemplo: O meridiano de Greenwich considérase o meridiano cero.
     
     
2. (Astronomía) Círculo máximo da esfera celeste.

Termos relacionados

apartamento de meridiano, círculo meridiano.

Substantivo feminino

meridiana (sg: meridiana; pl: meridianas)

1. (Xeometría) Liña de intersección dunha esfera, ou de calquera superficie similar, cun plano que pasa polo seu eixe.
   • Exemplo: Unha das partes do exercicio consistía en debuxar a meridiana dunha esfera.
     
     

Termos relacionados

altura meridiana, meridiano inferior, meridiano superior, plano meridiano, primeiro meridiano.