mineral

Galego

Xofre, exemplo de mineral formado por un só elemento químico; (S)

• Etimoloxía: do latín medieval minerale, do adxectivo latino mineralis.

• Pronuncia: /minɛˈɾal/ (AFI)

Adxectivo

(sg: mineral; pl: minerais)

1. (Xeoloxía) Dise da materia que non forma parte dos seres vivos.
   • Exemplo: O concepto de materia mineral oponse ao de materia viva ou materia orgánica.
     
     

Substantivo masculino

(sg: mineral; pl: minerais)

1. (Xeoloxía) Substancia natural, sólida, cristalina, de composición química definida (ou que pode variar entre límites estreitos) e que ten unhas propiedades físicas e químicas tamén definidas.
   • Exemplo: A parte da xeoloxía que se dedica ao estudo dos minerais é a mineraloxía.
     
     
   • Observacións: Segundo esta definición, as substancias líquidas ou gasosas presentes na Terra, así como as sólidas non cristalinas, non son consideradas minerais, nin tampouco as obtidas artificialmente. Así e todo, ás veces, algunhas das primeiras, como o carbón e o petróleo, si se consideran.

Traducións

• Francés: minéral ^(fr)
• Africáner: mineraal ^(af)
• Alemán: Mineral ^(de)
• Inglés: mineral ^(en)
• Vasco: mineral ^(eu)
• Catalán: mineral ^(ca)
• Danés: mineral ^(da)
• Castelán: mineral ^(es)
• Esperanto: mineralo ^(eo)
• Finés: kivennäinen ^(fi), mineraali ^(fi)
• Galés: mwyn ^(cy)
• Ido: mineralo ^(io)
• Italiano: minerale ^(it)
• Kotava: kawa ^(avk)
• Neerlandés: delfstof ^(nl), mineraal ^(nl)
• Noruegués: malm ^(no), mineral ^(no)
• Occitano: mineral ^(oc)
• Papiamento: mineral ^(pap)
• Polaco: minerał ^(pl)
• Portugués: mineral ^(pt)
• Romanés: mineral ^(ro)
• Saami do norte: minerála ^(se)
• Sueco: mineral ^(sv)
• Checo: minerál ^(cs)
• Vietnamita: khoáng vật ^(vi)
• Irlandés: mianra ^(ga)