temporalidade

Galego

• Etimoloxía: do latín temporalitas.

• Pronuncia: /tempoɾaliˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

temporalidade (sg: temporalidade; pl: temporalidades)

1. Calidade do que é temporal ou provisorio.
2. Conxunto das rendas que os eclesiásticos reciben dun beneficio ou prebenda.

Traducións

• Alemán: Zeitlichkeit ^(de)
• Castelán: temporalidad ^(es).
• Catalán: temporalitat ^(ca)
• Chinés: 时间性 ^(zh)
• Francés: temporalité ^(fr)
• Inglés: temporality ^(en)
• Italiano: temporalità ^(it)
• Portugués: temporalidade ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: do latín temporalitas.

Substantivo feminino

temporalidade (sg: temporalidade; pl: temporalidades)

1. Temporalidade.