uro

Galego

• Etimoloxía: do latín urus.

• Pronuncia: [ˈu.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

uro (sg: uro; pl: uros)

1. (Zooloxía) (Bos primigenius) Mamífero artiodáctilo ruminante da familia dos bóvidos, subfamilia dos bovinos, que se extinguiu en 1627.

Traducións

• Castelán: uro ^(es)
• Portugués: auroque ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice:Animais

Castelán

• Etimoloxía: do latín urus.

Substantivo masculino

uro (sg: uro; pl: uros)

1. (Zooloxía) (Bos primigenius) Uro.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 961. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.