espiña

Galego

Substantivo feminino

(sg: espiñas; pl: espiña)

1. Puga que posúen algunhas plantas. Esa roseira ten unhas espiñas tremendas.
2. Cada unha das pezas óseas, delgadas e agudas, do esqueleto dos peixes óseos (osteíctios), que saen das vértebras, así como as que soportan as aletas. O malo do congro son as espiñas que ten. Tamén se aplica ó conxunto do esqueleto dos peixes (ás anchoas hai que sacarlles ben a espiña.
3. Espiñazo, columna vertebral. Tamén se di espiña dorsal.
4. Gran de graxa na cara e, ás veces, noutras partes do corpo.
5. En sentido figurado, pesar fondo e duradeiro. A morte da filla foi unha espiña toda a súa vida.

Locucións

Locucións substantivas

• Espiña bífida: malformación das últimas vértebras da columna, que provoca a protrusión da medula.
• Espiña dorsal: columna vertebral.

Locucións verbais

• Dar [algo ou alguén] mala espiña: intuír que algo ou alguén vai causar problemas, provocar receo. Parece bo tipo, pero a min dame mala espiña
• Sacarse a espiña: recuperarse dunha perda, normalmente económica.

Sinónimos

• (1) puga
• (3) cerrizo, correlo.
• (4) gran
• (5) mágoa