tizón

Galego

Substantivo masculino

tizón (sg: tizón; pl: tizóns)

1. Pau ou tronco con chama ou brasa, ou coa cinsa resultante.
   • Exemplo: Tizón de Nadal.
     
     
   • Exemplo: Un tizón non arde sin outro que o acompañe.
     
     
   • Exemplo: Os rapaces xogaban a tisnarse cun tizón que colleron da lareira.
     
     

1. (Arquitectura) Pedra que se dispón de través no muro e asoma ás dúas caras.
   • Exemplo: Un bo canteiro só utiliza tizóns de cantaría, ben labrados.
     
     
   • Sinónimos: pasador.

Traducións

• Castelán: (1) tizón ^(es).
• Castelán: (2) tizón ^(es).