abondo

Galego

• Etimoloxía: do latín abundu.

• Pronuncia: /aˈβon.do̝/ (AFI)

Adxectivo

(ms: abondo; mpl: abondos; fs: abonda; fpl: abondas)

1. Que ten unha cantidade ou número suficiente.
2. Que ten unha cantidade suficiente ou excesiva.

Este paisano ten cartos abondos.

Sinónimos

• 1, 2: bastante.

Adverbio

1. En abundancia ou de sobra.

Para cear hai abondo, non o damos comido todo.

Traducións

• Castelán: bastante ^(es).