Galego

  •   Pronuncia: /aˈβo.no̝/ (AFI)

  Substantivo masculino

abono (sg: abono; pl: abonos)

  1. Acción de abonar ou abonarse.
  2. Prestación dun servizo que se prolonga no tempo.
  3. Documento que certifica o dereito que adquire unha persoa ao abonarse [a algo].
  4. Conxunto de entradas ou billetes que se mercan conxuntamente.

Sinónimos

  1. Aboamento, pagamento.
  2. Subscrición.
  3. Recibo.

Traducións


  Verbo

abono

  1. Definición impropia: primeira persoa do singular da forma presente do verbo «abonar».


Castelán

  Substantivo masculino

abono (sg: abono; pl: abonos)

  1. Abonamento, pagamento, recibo ou dereito de subscrición.
  2. Esterco.
  3. Fertilizante químico.