abrelatas

Galego

• Etimoloxía: de abrir e lata.

• Pronuncia: /a.bɾe.ˈla.tas/ (AFI)

Substantivo masculino

abrelatas

1. Aparello para abrir as latas, especialmente as de conserva.

Traducións

• Africáner: blikoopmaker ^(af).
• Alemán: Dosenöffner ^(de).
• Asturiano: abrelates ^(ast).
• Castelán: abrelatas ^(es).
• Catalán: obrellaunes ^(ca).
• Checo: otvírák na konzervy ^(cs).
• Esloveno: konzervni odpirač ^(sl)-
• Finés: tölkinavaaja ^(fi), purkinavaaja ^(fi).
• Francés: ouvre-boîte ^(fr).
• Gaélico escocés: fosglair chanastairean ^(gd).
• Grego: ανοιχτήρι ^(el).
• Húngaro: konzervnyitó ^(hu).
• Inglés: can opener ^(en), tin opener ^(en).
• Italiano: apriscatole ^(it).
• Macedonio: отворач за конзерви ^(mk).
• Mandarín: 開罐器 ^(cmn), 开罐器 ^(cmn).
• Neerlandés: blikopener ^(nl).
• Polaco: otwieracz do puszek ^(pl), otwieracz do konserw ^(pl).
• Portugués: abre-latas ^(pt), abridor de latas ^(pt).
• Ruso: консервный нож ^(ru), открывашка ^(ru).
• Sueco: konservöppnarc ^(sv), burköppnare ^(sv).
• Turco: açacak ^(tr), açıcı ^(tr).
• Xaponés: 缶切り ^(ja).

Referencias

VV. AA. (2012). Dicionario de alimentación e restauración. p. 22. ISBN 9788445350560.

Castelán

• Etimoloxía: de abrir e lata.

• Pronuncia: /a.bɾe.ˈla.tas/ (AFI)

Substantivo masculino

abrelatas

1. Abrelatas.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 8. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.