Galego

 
Wassily Kandinsky (1928)
  •   Pronuncia: /absˈtɾakto̝/ (AFI)

  Adxectivo

abstracto (ms: abstracto; mpl: abstractos; fs: abstracta; fpl: abstractas)

  1. Resultado da abstracción.
  2. Difícil de comprender.
  3. Que representa unha cualidade ou propiedade illada daquilo do que é propia.
  4. Que non representa o real ou apenas garda relación coa realidade.
  5. Carente de existencia propia.
  6. (Lingüística) Que expresa unha abstracción, unha calidade, etc.
  7. (Ciencias) Que opera mediante abstraccións.
  8. (Matemáticas) [Número] no que se descoñece a natureza da unidade.
  9. (Arte) Que non persegue a representación visual da realidade.
  10. (Relixión) Persoa que se entrega á vida contemplativa, apartándose das cousas materiais.

Antónimos

Traducións

Véxase tamén

  Verbo

abstracto

  1. Definición impropia: Participio irregular do verbo «abstraer».