adagio

Galego

• Etimoloxía: voz italiana

Substantivo masculino

adagio (sg: adagio; pl: adagios)

1. (Música) O termo adagio (de orixe italiana) é unha indicación de tempo con movemento lento. Composición ou parte dela que se ha de executar con este movemento.

Traducións

• Alemán: Adagio ^(de).
• Castelán: adagio ^(es).
• Francés: adagio ^(fr).
• Inglés: adagio ^(en).
• Portugués: adágio ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Castelán

• Etimoloxía: voz italiana

Substantivo masculino

adagio (sg: adagio; pl: adagios)

1. (Música) Adagio.

Francés

• Etimoloxía: voz italiana

• Pronuncia: /a.dad.ʒjo/ (AFI)

• Escoitar: «adagio» (Ficheiro ─ axuda)

Adverbio

adagio

1. (Música) Xeito para indicar co grao de velocidade dun tempo de música é lento, mais lento ca andante e mais rapido ca lento.

Substantivo masculino

adagio (sg: adagio; pl: adagios)

1. (Música) Adagio, unha parte de certas pezas de música.

Inglés

• Etimoloxía: voz italiana

Substantivo

adagio

1. (Música) Adagio.