Galego

  •   Pronuncia: /anaˈtɛma̝/ /anaˈtema̝/ (AFI)

  Substantivo masculino

anatema (sg: anatema; pl: anatemas)

  1. (Relixión) Condena que recae sobre un membro dunha igrexa e se expulsa dela feita por unha autoridade eclesiástica.
  2. (Figurado) Condena moral ou maldición que se bota contra algo ou alguén.
  3. Persoa ou cousa condenada.

Termos relacionados

Traducións