borralla

Galego

• Etimoloxía: de borra, do latín burra.

• Pronuncia: /boˈraʎa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

borralla

1. Residuo resultante de queimar algo na súa totalidade.

Sinónimos

• borra
• borrallo
• borro
• cinza
• cinsa

Termos relacionados

• aborrallar
• borralleira
• borralleiro
• borrallento
• emborrallar
• esborrallar

Traducións

• Alemán: Asche ^(de)
• Castelán: ceniza ^(es).
• Francés: cendre ^(fr).
• Portugués: boralha ^(pt), boralho ^(pt)