bran

Bretón

• Etimoloxía: do protocéltico *brano.

• Pronuncia: /ˈbrãːn/ (AFI)

Substantivo masculino

bran

1. (Ornitoloxía) Corvo.

Córnico

• Etimoloxía: do protocéltico *brano.

• Pronuncia: /bɹæːn/ (AFI)

Substantivo masculino

bran

1. (Ornitoloxía) Corvo.

Inglés

• Etimoloxía: do francés antigo bren, bran ("farelo", "sucidade"), do galo brennos ("podre"), do protocéltico *bragnos ("podre", "sucio"), do protoindoeuropeo *bʰreHg-.

• Pronuncia: /ˈbɹæn/ (AFI)

Substantivo

bran

1. Farelo, relón.

Irlandés antigo

• Etimoloxía: do protocéltico *brano.

Substantivo masculino

bran

1. (Ornitoloxía) Corvo.