caixón

Galego

• Pronuncia: /kajˈʃoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

caixón (sg: caixón; pl: caixóns)

1. Caixa grande, normalmente de madeira.
2. Peza corrediza consistente nunha caixa aberta só por arriba, normalmente cunha agarradoira por diante, que se insire nun oco de certos mobles para gardar cousas.
   • Sinónimos: estoxo, gabeta.
3. (Música) Instrumento musical de orixe afroperuá ou peruá, que se popularizou en todo o mundo grazas ao jazz moderno, o novo flamenco e a música afro-latina-caribeña.
4. Peza do muíño en forma de pirámide invertida situada sobre a moa e onde se bota o gran para que vaia caendo á quenlla polo orificio que hai no vértice.
   • Sinónimos: moega, moxega, tremoia.

Termos relacionados

• caixonista
• caer de caixón
• percusionista

Traducións

Peza corredoira

Francés: tiroir (fr) Africáner: laai (af) Alemán: Schublade (de) Inglés: drawer (en) Vasco: tiradera (eu), kajoi (eu) Cantonés: 柜桶 (yue) (gwai⁶tung²) (櫃桶) Catalán: calaix (ca) Chinés: 抽屉 (zh) (chōutì) (抽屜) Coreano: 서랍 (ko) (seorap) Danés: skuffe (da) Castelán: cajón (es) Esperanto: tirkesto (eo) Frisón: laden (fy) Grego: συρτάρι (el) (sirtári) Ido: tir-kesto (io) Indonesio: laci (id) Italiano: cassetto (it) Xaponés: 引き出し (ja) (hikidashi) Maltés: kexxun (mt) Neerlandés: lade (nl), la (nl) Occitano: tirador (oc), tireta (oc) Papiamento: lachi (pap) Portugués: gaveta (pt) Saami do norte: lođá (se) Serbio: fioka (sr) Sranan: la (srn) Sueco: låda (sv) Turco: çekmece (tr) Valón: ridant (wa) Zulú: idilowa (zu), ilidilowa (zu)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música