calcañar

Galego

• Etimoloxía: do latín *calcaneare.

• Pronuncia: /kalkaˈɲaɾ/ (AFI)

Substantivo masculino

calcañar (sg: calcañar; pl: calcañares)

1. Parte posterior do pé.
   • Xogou o balón co calcañar.

Sinónimos

• talón
• calcaño

Traducións

• Alemán: ferse ^(de).
• Castelán: talón ^(es), calcañar ^(es).
• Esloveno: peta ^(sl).
• Francés: talon ^(fr).
• Inglés: heel ^(en).
• Italiano: calcagno ^(it).
• Portugués: calcanhar ^(pt).

Castelán

Substantivo masculino

calcañar (sg: calcañar; pl: calcañares)

1. Calcañar.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 165. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.