católico

Galego

• Etimoloxía: do latín catholicus, do grego antigo καθολικός (katholikós), composto de κατά (katá) e ὅλος (hólos).

• Pronuncia: /kaˈtɔliko̝/ (AFI)

Adxectivo

católico (ms: católico; mpl: católica; fs: católicos; fpl: católicas)

1. Pertencente ou relativo á Igrexa cristiá orixinada na parte occidental do Imperio Romano, hoxe estendida por todo o mundo, que recoñece como cabeza ao papa; relativo ao catolicismo.
2. Pertencente ou relativo ao cristianismo occidental, especialmente aos grupos orixinados como cismas ou escisións da devandita Igrexa.
3. (Culto) Universal, común a toda persoa ou grupo.
   • Observacións: Esta acepción, a orixinal de «católico», hoxe limítase ao eido literario e culto.

Traducións

(1) Relativo ao catolicismo.

Alemán: katholisch (de). Armenio: կաթոլիկ (hy). Castelán: católico (es). Catalán: catòlic (ca). Checo: katolický (cs). Danés: katolsk (da). Finés: katolinen (fi). Francés: catholique (fr). Grego: καθολικός (el). Húngaro: katolikus (hu). Inglés: Catholic (en), Roman Catholic (en). Italiano: cattolico (it). Neerlandés: katholiek (nl). Polaco: katolicki (pl). Portugués: católico (pt). Romanés: catolic (ro). Ruso: католический (ru).

Substantivo

católico (ms: católico; mpl: católica; fs: católicos; fpl: católicas)

1. Membro da Igrexa católica; que profesa o catolicismo.
2. Membro dalgunha comunidade inicialmente relacionada coa Igrexa católica.

Traducións

(1) Que profesa o catolicismo.

Alemán: Katholik (de). Armenio: կաթոլիկ (hy). Castelán: católico (es). Danés: katolik (da). Finés: katolilainen (fi). Francés: catholique (fr). Grego: καθολικός (el). Inglés: Catholic (en). Italiano: cattolico (it). Persa: کاتولیک (fa). Polaco: katolik (pl). Portugués: católico (pt). Romanés: catolic (ro). Ruso: католик (ru)}. {3}} Referencias Rodríguez González, Eladio. Diccionario enciclopédico gallego-castellano. p. 527. Galaxia. ISBN 9788482884288. CATÓLICO,-CA adj. Católico, universal, común a todos [...].