cromatografía

Galego

• Etimoloxía: composto de cromato- e -grafía.

• Pronuncia: /kɾomatoɣɾaˈfia̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cromatografía (sg: cromatografía; pl: cromatografías)

1. (Química) Método de separación baseado no diferente grao de retención que presentan os compoñentes dunha mestura, disolta nunha fase líquida ou gasosa, ao interaccionar ao longo dunha fase estacionaria impregnando un soporte inerte.

Traducións

• Castelán: cromatografía ^(es)
• Francés: chromatographie ^(fr)
• Inglés: chromatography ^(en)
• Vasco: kromatografia ^(eu)
• Neerlandés: chromatografie ^(nl)
• Danés: kromatografi ^(da)
• Estoniano: kromatograafia ^(et)
• Finés: kromatografia ^(fi)
• Grego: χρωματογραφία ^(el)
• Hawaiano: hōʻauikala ^(haw)
• Indonesio: kromatografi ^(id)
• Irlandés: crómatagrafaíocht ^(ga)
• Italiano: cromatografia ^(it)
• Persa: کروماتوگرافی ^(fa) (kromâtogerâfi)
• Portugués: cromatografia ^(pt)
• Ruso: хроматография ^(ru)
• Turco: kromatografi ^(tr)

Castelán

Substantivo feminino

cromatografía (sg: cromatografía; pl: cromatografías)

1. (Química) Cromatografía.