Galego

  •   Pronuncia: /ˈkumjo̝/ (AFI)

  Substantivo masculino

cumio (sg: cumio; pl: cumios)

  1. (Xeografía) Parte máis elevada dunha montaña.
  2. (Arquitectura) Parte máis elevada da cuberta ou tellado, liña onde se xuntan as dúas vertentes.
  3. (Arquitectura) Trabe central da armadura da cuberta, a máis alta.

Traducións