diñeiro

Galego

• Etimoloxía: do latín dēnārius.

• Pronuncia: /diˈɲejɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

diñeiro (sg: diñeiro; pl: diñeiros)

1. (Economía) Pezas de metal ou papel cun valor económico e usadas nas transaccións e como cómputo de riqueza.
   • Sinónimos: carto.

Traducións

• Alemán: Geld ^(de).
• Asturiano: dineru ^(ast).
• Castelán: cuartos ^(es), dinero ^(es), plata ^(es).
• Esperanto: mono ^(eo).
• Francés: argent ^(fr), monnaie ^(fr).
• Inglés: money ^(en).
• Portugués: dinheiro ^(pt).
• Turco: para ^(tr).