enterocolite

Galego

• Etimoloxía: de colite co prefixo entero-.

• Pronuncia: /entɛɾokɔˈlite̝/ (AFI)

Substantivo feminino

enterocolite (sg: enterocolite; pl: enterocolites)

1. (Patoloxía) Inflamación do intestino delgado e do colon.

Traducións

• Castelán: enterocolitis ^(es)
• Francés: entérocolite ^(fr), entéro-colite ^(fr)
• Grego: εντεροκολίτιδα ^(el)
• Inglés: enterocolitis ^(en)
• Italiano: enterocolite ^(it)
• Neerlandés: enterocolitis ^(nl)
• Portugués: enterocolite ^(pt)

Italiano

Substantivo feminino

enterocolite (sg: enterocolite; pl: enterocoliti)

1. (Patoloxía) Enterocolite.

Portugués

Substantivo feminino

enterocolite (sg: enterocolite; pl: enterocolites)

1. (Patoloxía) Enterocolite.