fermento

Galego

• Etimoloxía: do latín fermentum.

• Pronuncia: [feɾˈmen.tʊ], [feɾˈmɛn.tʊ] (AFI)

Substantivo masculino

fermento (sg: fermento; pl: fermentos)

1. (Química) Substancia, orgánica ou inorgánica, que ten a propiedade de producir a fermentación noutra substancia.
2. Masa de fariña que se deixa acedar, que se mestura coa masa do pan para que levede.
   • Sinónimos: lévedo, requento.

Termos relacionados

• fermentar

Traducións

• Castelán: fermento ^(es)
• Francés: ferment ^(fr)
• Inglés: ferment ^(en)
• Italiano: fermento ^(it)
• Portugués: fermento ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín fermentum.

Substantivo masculino

fermento (sg: fermento; pl: fermentos)

1. Fermento.

Italiano

• Etimoloxía: do latín fermentum.

Substantivo masculino

fermento (sg: fermento; pl: fermenti)

1. Fermento.

Portugués

• Etimoloxía: do latín fermentum.

Substantivo masculino

fermento (sg: fermento; pl: fermentos)

1. Fermento.