marmelo
Galego
Etimoloxía: do latín melimellum.
Pronuncia: /maɾˈmɛlo̝/ ou /maɾˈmelo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
marmelo (sg: marmelo; pl: marmelos)
- (Botánica) Froito do marmeleiro, de cor amarela, forma de pera irregular, e carne áspera e recia.
- (Alimentación) Doce que se fai co froito anterior.
Traducións
- Alemán: Quitte (de).
- Castelán: membrillo (es).
- Esloveno: kutina (sl).
- Francés: coing (fr).
- Inglés: quince (en).
- Italiano: cotogno (it).
- Portugués: marmelo (pt).