monastèri
Occitano
Etimoloxía: do latín monasterium, do grego antigo μοναστήριον (monastḗrion, “cela de ermitán”), de μόνος (mónos, “só”).
Pronuncia: [munas'tɛri] (AFI)
Substantivo masculino
monastèri (sg: monastèri; pl: monastèris)