palla
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués palla, do latín palea, do protoindoeuropeo *pel-.
Pronuncia: /ˈpaʎa̝/ (AFI)
Substantivo feminino
palla (sg: palla; pl: pallas)
- Talo das gramíneas desprovisto do seu gran.
- Conxunto destes talos ou canas.
- Especie de tubiño delgado e oco, xeralmente de plástico, que serve para zugar líquidos.
- (Figurado) calquera cousa inútil ou de pouca importancia, da que se pode prescindir.
- Na antiga Roma, especie de chal ou manto usado por mulleres, actores e músicos. Levábase sobre a stola a modo de toga. Ó igual ca esta, podíase botar sobre a cabeza. As mulleres que non podían vestir a stola levaban a palla sobre a túnica. Acostumaba descansar en dúas capas sobre o peito e espalda mentres un extremo caía até os pés.
Termos relacionados
Traducións
- Aragonés: palla (an)
- Castelán: paja (es)
- Catalán: palla (ca)
- Francés: paille (fr)
- Inglés: straw (en)
- Italiano: paglia (it)
- Náhuatl: zacatl (nah)
- Occitano: palha (oc)
- Polaco: słoma (pl)
- Portugués: palha (pt)
- Vasco: lasto (eu)
Aragonés
- Etimoloxía: do latín palea, do protoindoeuropeo *pel-.
- Pronuncia: /ˈpaʎa/ (AFI)
Substantivo feminino
palla
Catalán
- Etimoloxía: do latín palea, do protoindoeuropeo *pel-.
Substantivo feminino
palla (sg: palla; pl: palles)
Galego-portugués
- Etimoloxía: do latín palea, do protoindoeuropeo *pel-.
Substantivo feminino
palla (sg: palla; pl: pallas)
Italiano
- Etimoloxía: oriental /ˈpa.ʎə/, occidental /ˈpa.ʎa/
- Pronuncia: /ˈpal.la/ (AFI)
Substantivo feminino
palla (sg: palla; pl: palle)