piar

Galego

piar¹

• Pronuncia: /piˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

piar

1. Dar voces as aves, especialmente as crías.
   • Sinónimos: cantar, chirlar, pirlar.
2. Falar alguén.

Termos relacionados

• pío
• tarde piaches

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	piar
Xerundio	piando
Participio	piado, piada, piados, piadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	pío	pías	pía	piamos	piades	pían
	Copretérito	piaba	piabas	piaba	piabamos	piabades	piaban
	Pretérito	piei	piaches	piou	piamos	piastes	piaron
	Antepretérito	piara	piaras	piara	piaramos	piarades	piaran
	Futuro	piarei	piarás	piará	piaremos	piaredes	piarán
	Pospretérito	piaría	piarías	piaría	piariamos	piariades	piarían
Modo Subxuntivo	Presente	píe	píes	píe	piemos	piedes	píen
	Pretérito	piase	piases	piase	piásemos	piásedes	piasen
	Futuro	piar	piares	piar	piarmos	piardes	piaren
Modo Imperativo	Afirmativo		pía	píe1		piade	píen1
	Negativo		píes	píe1		piedes	píen1
Infinitivo conxugado		piar	piares	piar	piarmos	piardes	piaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: piar ^(es).
• Francés: piailler ^(fr).
• Portugués: piar ^(pt).

piar²

• Pronuncia: /piˈaɾ/ (AFI)

Substantivo masculino

piar

1. (Arquitectura) Varanda que se dispón nunha fiestra, ben como protección, ben como ornamento.
   • Termos relacionados: peitoril.
2. (Arquitectura) Elemento arquitectónico vertical macizo e illado que soporta unha carga.
   • Termos relacionados: columna, pilastra.
3. (Figurado) Cousa, idea ou persoa que dá estabilidade, solidez ou firmeza a algo ou alguén.

Castelán

Verbo intransitivo

piar

1. Piar.

Portugués

Verbo

piar

1. Piar.