planeta

Galego

• Etimoloxía: do latín planēta, e este do grego antigo πλανήτης.

• Pronuncia: [plaˈne.tɐ] (AFI)

• Escoitar: «planeta» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

planeta (sg: planeta; pl: planetas)

1. (Astronomía) Corpo sólido celeste que vira ao redor dunha estrela e que se fai visible pola luz que reflicte.

Termos relacionados

• planetoide

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía

Traducións

• Búlgaro: планета ^(bg).
• Castelán: planeta ^(es).
• Croata: planet ^(hr).
• Francés: planète ^(fr).
• Inglés: planet ^(en).
• Italiano: pianeta ^(it).
• Portugués: planeta ^(pt).
• Ruso: планета ^(ru).
• Ucraíno: планета ^(uk).

Castelán

• Etimoloxía: do latín planēta, e este do grego antigo πλανήτης.

Substantivo masculino

planeta (sg: planeta; pl: planetas)

1. (Astronomía) Planeta.

Termos relacionados

• planetoide

Portugués

• Etimoloxía: do latín planēta, e este do grego antigo πλανήτης.

Substantivo masculino

planeta (sg: planeta; pl: planetas)

1. (Astronomía) Planeta.

Termos relacionados

• planetoide

Vasco

Substantivo

planeta

1. (Astronomía) Planeta