rapaz

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués rapaz, do latín rapax.

• Pronuncia: /raˈpaθ/ (AFI)

Substantivo

rapaz (ms: rapaz; mpl: rapaces; fs: rapaza; fpl: rapazas)

1. Persoa de poucos anos, maior que un neno pero aínda non adulto.
   • Exemplo: Co rapaz galán ten a filla da man.
     
     
   • Sinónimos: mozo, novo
   • Termos relacionados: rapazada
2. Fillo, neno.
3. (Ornitoloxía) Individuo das rapaces.

Traducións

• Alemán: Junge ^(de)
• Castelán: chico ^(es), muchacho ^(es).
• Sokna: moozain ^(swn) (sexo masculino), temuzzeet ^(swn) (sexo feminino).

Adxectivo

rapaz (sg: rapaz; pl: rapaces)

1. Dise da persoa que se atopa entre a infancia e a xuventude.
2. (Ornitoloxía) Dise da ave carnívora que caza a súa comida empregando o seu peteiro, duro, curvado e rematado en punta, e máis as súas poutas, afiadas, que fan presa nas súas capturas.
   • Exemplo: Cómpre unha maior vixiancia dos niños das aves rapaces.