reiten

Alemán

• Etimoloxía: do alto alemán medio rīten, do alto alemán antigo rītan, do protoxermánico occidental *rīdan, do protoxermánico *rīdaną, do protoindoeuropeo *reydʰ-.

• Pronuncia: /ˈʁaɪ̯tn̩/ (AFI)

• Escoitar: «reiten» (Ficheiro ─ axuda)

• Escoitar: «reiten» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo transitivo

reiten

1. Montar.

Verbo intransitivo

reiten

1. Cabalgar.