supurar

Galego

• Etimoloxía: do latín suppurāre.

• Pronuncia: /supuˈɾaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

supurar

1. (Medicina) Formarse e expulsar pus nunha ferida infectada.
   • Exemplo: O manciñeiro púxolle un emplasto para que as chagas deixasen de supurar.
     
     
   • Sinónimos: botar, brumar, deitar, manar, coller.

Termos relacionados

• supuración
• supurativo
• chaga
• absceso
• infección

Traducións

• Alemán: eitern ^(de).
• Castelán: supurar ^(es).
• Catalán: supurar ^(es).
• Esperanto: pusi ^(eo).
• Finés: märkiä ^(fi).
• Francés: suppurer ^(fr).
• Ido: pusifar ^(io).
• Inglés: suppurate ^(en), fester ^(en), weep ^(en).
• Italiano: suppurare ^(it).
• Luxemburgués: eeteren ^(lb).
• Neerlandés: etteren ^(nl).
• Polaco: ropieć ^(pl).
• Portugués: supurar ^(pt).
• Ruso: гноиться ^(ru).
• Sueco: vara ^(sv).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	supurar
Xerundio	supurando
Participio	supurado, supurada, supurados, supuradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	supuro	supuras	supura	supuramos	supurades	supuran
	Copretérito	supuraba	supurabas	supuraba	supurabamos	supurabades	supuraban
	Pretérito	supurei	supuraches	supurou	supuramos	supurastes	supuraron
	Antepretérito	supurara	supuraras	supurara	supuraramos	supurarades	supuraran
	Futuro	supurarei	supurarás	supurará	supuraremos	supuraredes	supurarán
	Pospretérito	supuraría	supurarías	supuraría	supurariamos	supurariades	supurarían
Modo Subxuntivo	Presente	supure	supures	supure	supuremos	supuredes	supuren
	Pretérito	supurase	supurases	supurase	supurásemos	supurásedes	supurasen
	Futuro	supurar	supurares	supurar	supurarmos	supurardes	supuraren
Modo Imperativo	Afirmativo		supura	supure1	supuremos	supurade	supuren1
	Negativo		supures	supure1	supuremos	supuredes	supuren1
Infinitivo conxugado		supurar	supurares	supurar	supurarmos	supurardes	supuraren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín suppurāre.

Verbo intransitivo

supurar

1. (Medicina) Supurar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín suppurāre.

Verbo intransitivo

supurar

1. (Medicina) Supurar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín suppurāre.

Verbo intransitivo

supurar

1. (Medicina) Supurar.