vampiro

Galego

• Etimoloxía: do francés vampire, do alemán Vampir, do húngaro vámpír, do serbocroata vàmpīr.

• Pronuncia: [bamˈpi.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

vampiro (ms: vampiro; mpl: vampira; fs: vampiros; fpl: vampiras)

1. Ser fantástico que se alimenta de seres vivos, especialmente de sangue humano.

Termos relacionados

• vampiresa
• vampirismo

Traducións

• Francés: vampire ^(fr)
• Africáner: vampier ^(af)
• Alemán: Vampir ^(de)
• Inglés: vampire ^(en), oupire ^(en)
• Árabe: مصاص دماء ^(ar)
• Asturiano: vampiru ^(ast)
• Bosníaco: vampir ^(bs)
• Bretón: suner-gwad ^(br)
• Búlgaro: вампир ^(bg)
• Catalán: vampir ^(ca)
• Chinés: 吸血鬼 ^(zh)
• Coreano: 흡혈귀 ^(ko)
• Croata: vampir ^(hr)
• Danés: vampyr ^(da)
• Castelán: vampiro ^(es)
• Esperanto: vampiro ^(eo)
• Estoniano: vampiir ^(et)
• Finés: vampyyri ^(fi)
• Galó: aloubri ^(gallo)
• Galés:  : fampir ^(cy)
• Xeorxiano: ვამპირი ^(ka)
• Grego:  βρικόλακας ^(el), βρυκόλακας ^(el)
• Hebreo: ערפד ^(he)
• Húngaro: vámpír ^(hu)
• Ido: vampiro ^(io)
• Indonesio: vampir ^(id)
• Islandés: vampíra ^(is)
• Italiano: vampiro ^(it), vampira ^(it)
• Xaponés: 吸血鬼 ^(ja)
• Latín: vampyrus ^(la)
• Letón: vampīrs ^(lv)
• Lituano: vampyras ^(lt), vampyrė ^(lt)
• Neerlandés: vampier ^(nl)
• Noruegués: vampyr ^(no)
• Noruegués nynorsk: vampyr ^(no)
• Occitano: vampir ^(oc)
• Persa: خون‌آشام ^(fa)
• Polaco: wampir ^(pl), upiór ^(pl)
• Portugués: vampiro ^(pt)
• Romaní: ćoxano ^(rom), ćoxani ^(rom)
• Romaní báltico: ćoxano ^(rmn)
• Rml: ćovaxaj ^(rml), ćovaxano ^(rml)
• Romaní carpático: ćoxano ^(rmc)
• Romanés: vampire ^(ro)
• Ruso: вампир ^(ru)
• Serbio: вампир ^(sr)
• Sueco: vampyr ^(sv)
• Sumerio: 𒄴𒄩𒊒 ^(sux)
• Checo: upír ^(cs)
• Tailandés: แวมไพร์ ^(th)
• Turco: vampir ^(tr)
• Vietnamita: ma cà rồng ^(vi)