acetato

Galego

• Etimoloxía: do latín acetum ("vinagre").

• Pronuncia: /aθeˈtato̝/ (AFI)

Substantivo masculino

acetato (sg: acetato; pl: acetatos)

1. (Química) Sal do ácido acético.

Traducións

• Francés: acétate ^(fr)
• Alemán: Acetat ^(de)
• Catalán: acetat ^(ca)
• Italiano: acetato ^(it)
• Inglés: acetate ^(en)
• Búlgaro: ацетат ^(bg)
• Chinés: 醋酸鹽 ^(cmn), 醋酸盐 ^(cmn) (cùsuānyán)
• Checo: acetát ^(cs)
• Neerlandés: acetaat ^(nl)
• Finés: asetaatti ^(fi)
• Hindi: शुक्त ^(hi) (shukt)
• Indonesio: asetat ^(id)
• Xaponés: アセテート ^(ja) (asetēto), 酢酸塩 ^(ja) (さくさんえん, sakusan'en)
• Polaco: octan ^(pl)
• Portugués: acetato ^(pt)
• Ruso: ацетат ^(ru)
• Serbocroata: acetat ^(sh)
• Castelán: acetato ^(es)
• Sueco: acetat ^(sv)

Castelán

• Etimoloxía: do latín acetum ("vinagre").

Substantivo masculino

acetato (sg: acetato; pl: acetatos)

1. (Química) Acetato.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 16. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.

Italiano

• Etimoloxía: do latín acetum ("vinagre").

• Pronuncia: /a.tʃe.ˈta.to/ (AFI)

Substantivo masculino

acetato (sg: acetato; pl: acetati)

1. (Química) Acetato.

Portugués

• Etimoloxía: do latín acetum ("vinagre").

• Pronuncia: /a.ce'ta.tʊ/ (Brasil) (AFI)

Substantivo masculino

acetato (sg: acetato; pl: acetatos)

1. (Química) Acetato.