arcabuceiro

Galego

• Etimoloxía: de arcabuz co sufixo -eiro.

• Pronuncia: /aɾkaβuˈθejɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

arcabuceiro (sg: arcabuceiro; pl: arcabuceiros)

1. (Historia) Soldado armado cun arcabuz.
2. Fabricante de arcabuces ou armas semellantes.

Traducións

• Castelán: arcabucero ^(es)
• Catalán: arcabusser ^(ca)
• Francés: arquebusier ^(fr)
• Inglés: arquebusier ^(en)
• Italiano: archibugiere ^(it)
• Portugués: arcabuzeiro ^(pt)