brote

Galego

Gromo terminal dun pradairo

• Etimoloxía: de brotar.

• Pronuncia: /ˈbɾɔte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

brote (sg: brote; pl: brotes)

1. Vulto que botan as plantas de onde sae unha nova póla, unha folla, unha flor e logo un froito.
   • Sinónimos: abrocho, bota, botón, gomo, gromo, rebento, xema.
2. (Medicina) Episodio no que dúas ou máis persoas desenvolven a mesma enfermidade tras consumir auga ou alimentos dunha mesma orixe.
   • Exemplo: A prensa de onte abría coa noticia do brote de botulismo por comer tortillas de pataca de non sei que fábrica de pratos preparados.
     
     
3. (Por extensión) Comezar a manifestarse unha enfermidade ou movemento social.
   • Exemplo: Morreu cando investigaba un novo brote de ébola en Zaire.
     
     
   • Exemplo: A ultradereita nunca condenou de forma clara os brotes de racismo.
     
     

Traducións

• Castelán: brote ^(es)