clásico

Galego

• Etimoloxía: do latín classĭcus, da primeira clase social, distinguido, da primeira orde.

• Pronuncia: /ˈkla.si.ko/ (AFI)

Adxectivo

clásico (ms: clásico; mpl: clásicos; fs: clásica; fpl: clásicas)

1. Relativo ou pertencente á época de maior apoxeo dunha cultura, civilización, arte, etc.
   • Exemplo: Arquitectura de estilo clásico
     
     .
2. Reltivo ou pertencente ao momento histórico dunha ciencia na que se estableceron teorías e modelos que son a base do seu desenvolvemento posterior.
   • Exemplo: No século XVIII, con Linnneo, sentáronse as bases da clásica nomenclartura biolóxica
     
     .
3. Relativo ou pertencente ás antigas civilizacións grega e romana.
   • Exemplo: Horacio e Virxilio son escritores clásicos
     
     .
4. Relativo ou pertencente á música de tradición culta.
   • Exemplo: É un amante da música clásica
     
     .
5. Conforme a uns modelos ou normas establecidos.
   • Exemplo: Un traxe de corte clásico. Foi unha conferencia clásica, con introdución, exposición e conclusións
     
     .
6. Que é típico e habitual.
   • Exemplo: E despois faremos a clásica churrascada
     
     .
7. Obra, ou autor, que polas súas características se considera entre os máis importantes e representativos do seu xénero.
   • Exemplo: Un filme clásico do cine de terror
     
     .

Termos relacionados

• antigüidade clásica
• árabe clásico
• latín clásico

Substantivo masculino

1. Escritor da antigüidade clásica grecolatina.
   • Exemplo: Breve percorrido polos mellores clásicos gregos
     
     .
2. Mestre ou obra mestra dun campo do saber, dunha literatura ou doutras artes.
   • Exemplo: Rosalía é un dos grandes clásicos galegos. Amais deste clásico da física, reprodúcese nestas páxinas o manuscrito dun dos máximos coñecedores da obra de Einstein
     
     .

Nota: Redacción baseada en datos do Dicionario da RAG, do Gran dicionario Xerais da lingua e do Diccionario da Real Academia Española.