Galego

  •   Pronuncia: /klaˈmaɾ/ (AFI)

  Verbo transitivo

clamar

  1. Expresar de xeito vehemente unha necesidade, queixa, súplica, esixencia, peticición, dereito, reivindicación...

  Verbo intransitivo

clamar

  1. Dar voces altas, berrar, unha persoa ou unha multitude.

Traducións

Conxugación


Aragonés

  Verbo

clamar

  1. Chamar.


Castelán

  Verbo

clamar

  1. Clamar.


Catalán

  Verbo

clamar

  1. Clamar.


Portugués

  Verbo

clamar

  1. Clamar.