comiño

Galego

• Pronuncia: /koˈmiɲo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

comiño (sg: comiño; pl: comiños)

1. (Botánica) planta herbácea pertencente á familia Apiaceae (antes umbelíferas). orixinaria das costas do Mediterráneo, na actualidade atópase difundida tamén por América.
2. (Alimentación) Semente desta planta, dun característico sabor amargo e un forte sabor e arrecendo.

Traducións

• Alemán: Kreuzkümmel ^(de)
• Castelán: comino ^(es)
• Chinés: 小茴香 ^(zh)
• Inglés: cumin ^(en)
• Italiano: cumino ^(it)
• Portugués: cominho ^(pt)
• Ruso: тмин ^(ru)