concibir

Galego

• Etimoloxía: do latín concipĕre.

• Pronuncia: /kon.'θi.bir/ ou /kon.'si.bir/ (AFI)

Verbo transitivo

concibir

1. (Zooloxía) Comezar a femia dun mamífero a ter un fillo no seu útero.
   • Exemplo: Esta xuvenca está en idade de concibir, hai que levala ao touro. A muller concibiu xemelgos.
     
     
2. (Figurado). Comenzar alguén a sentir unha pasión o afecto.
   • Exemplo: Este poeta concibe desexos de triunfar. Concibo esperanzas de acadar un prenio.
     
     
3. (Figurado) Formar unha idea de algo na mente.
   • Exemplo: O preso concibiu un plan de fuga. Non concibe a vida sen ela.
     
     
4. (Figurado) Comprender algo, encontrarlle xustificación.
   • Exemplo: No concibo como puido facer tal cousa
     
     .