creto

Galego

• Etimoloxía: do latín creditu.

Substantivo masculino

creto (sg: creto; pl: cretos)

1. Confianza da que goza unha persoa.
   • Sinónimos: crédito.

Termos relacionados

• dar creto

Traducións

• Búlgaro: доверие ^(bg)
• Castelán:  crédito ^(es)
• Catalán: crèdit ^(ca)
• Coreano: 신용 ^(ko)
• Finés:  usko ^(fi), luottamus ^(fi)
• Francés: crédit ^(fr)
• Inglés: credit ^(en)
• Italiano:  credito ^(it)
• Portugués:  crédito ^(pt)
• Ruso: доверие ^(ru)
• Ucraíno: віра ^(uk), довіра ^(uk)
• Xaponés: 信用 ^(ja)